تستوسترون و پرخاشگری
پرخاشگری یک رفتار اجدادی معمول در تمام گونه‌های حیوانی است. مکانیسم نروفیزیولوژیک آن در بین تمام مهره داران مشابه است. مردان معمولاً نسبت به زنان پرخاشگرتر هستند. در این مقاله رفتار پرخاشگری ، سطوح سروتونین و نقش تستوسترون در جوندگان، میمون ها و مردان بررسی شده است.
پرخاشگری یک رفتار اجدادی معمول در تمام گونه‌های حیوانی است. مکانیسم نروفیزیولوژیک آن در بین تمام مهره داران مشابه است. مردان معمولاً نسبت به زنان پرخاشگرتر هستند. در این مقاله رفتار پرخاشگری ، سطوح سروتونین و نقش تستوسترون در جوندگان، میمون ها و مردان بررسی شده است. پرخاشگری دسته های خاص موش های صحرایی با توجه به رفتار موش‌کشی آنها مورد مطالعه قرار گرفته است، پرخاشگری در گروه‌های خاص تابع تستوسترون است. در میمون ها، تستوسترون با پرخاشگری مرتبط است و تابع آن می باشد، در طی فصل جفت‌گیری، سطوح تستوسترون با پرخاشگری مورد مشاهده قرارگرفت. در مردان، سطوح تستوسترون در ارتکاب جنایات و در میمون ها تستوسترون در ارتباط با خشونت و سلطه‌گری در فصل جفت‌گیری مرتبط می‌باشد. در مردان جنایتکار و در سربازان دارای خصوصیات غیر اخلاقی همچنین در ورزشکارانی که استروئید مصرف می کنند و الکلی ها نیز سطوح بالای تستوسترون مشاهده شده است. در این مطالعه خشونت و حس سلطه‌گری مورد مقایسه و تفکیک قرار گرفت و نشان داده شد که در هر دوی آنها تستوسترون دخیل بوده است. حتی در مردانی که بدون درگیری فیزیکی خواهان اعمال قدرت و سلطه گری خودشان هستند نیز سطوح بالای تستوسترون وجود دارد. گیرنده‌های تستوسترون در هیپوتالاموس می‌باشند در آنجا تستوسترون حلقوی (آروماتیزه) شده و به استروژن ها تبدیل می شود و این باعث خشونت می‌گردد. در حقیقت چه در حیوانات و چه در انسان فقدان سروتونین باعث افزایش خشونت می‌گردد. همچنین تستوسترون باعث افزایش ADH در آمیگدال میانی و هیپوتالاموس جانبی که در رفتار خشونت دخیل هستند نیز می‌گردد.
آزمایشگاه پاتوبیولوژی سپند
دیدگاه خود را درج کنید