واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریال

واژینوز باکتریال (BV) تحت عنوان واژینیت گاردنلایی و یا واژینیت غیراختصاصی شناخته می شد، ولی امروزه مشخص شده است که این بیماری نه به دلیل وجود یک میکروارگانیسم خاص، بلکه به دلیل تغییر فلور طبیعی واژن است. در حالت طبیعی هر گرم از ترشح واژن حاوی 10⁶ ـ 10⁵ عدد باکتری است که قسمت عمدۀ آن را لاکتوباسیل‌های هوازی تشکیل می دهند. ولی در (BV) تعداد باکتری ها به 10¹¹ ـ 10⁹ می‌رسد و لاکتوباسیل های هوازی آن کاهش یافته و لاکتوباسیل های بیهوازی اجباری از جمله گاردنلا، مایکوپلاسما و سایر ارگانیسم های التهاب واژن وجود ندارد. لذا لفظ واژینوز به جای واژینیت به کار می رود. B.V شایع ترین علت واژینیت ها است و جزء بیماری های مقاربتی نیست و در باکره ها (Virgin)ها هم دیده می شود.

علائم و نشانه ها واژینوز باکتریال

حدود نیمی از موارد واژینوز باکتریال  بدون علامت است و در بقیه موارد نیز معمولاً تنها علامت اصلی، ترشحات بدبوی واژن است.

ترشحات واژینوز باکتریال معمولاً کم، یکنواخت، سفید مایل به خاکستری یا زرد رنگ، چسبناک و براق بوده و به دیواره واژن یا ولو چسبیده ولی به راحتی قابل جدا شدن است.

دیواره واژن و ولو ملتهب نیست. بوی بد ماهی در واژینوز باکتریال معمولاً به دنبال نزدیکی و در دوران پریود واضح تر و شدیدتر است، چون محیط قلیایی می شود.

تشخیص واژینوز باکتریال

جهت تشخیص B.V باید از 4 معیار زیر سه یافته وجود داشته باشد:

1.      وجود ترشح هموژن (یکنواخت) واژینال

2.      < PH 7/4

3.      وجود سلول های کلیدی clue cells در ترشحات واژن

4.      تست whiff یا amine odor مثبت

اخیراً نشان داده شده است که دو معیار whiff مثبت و سلول های کلیدی در تشخیص بیماری از حساسیت بیشتری برخوردار بوده و وجود آن دو به تنهایی جهت تشخیص کافی است.

PH واژن بیش از 7/4 است. خونریزی قاعدگی، دوش واژینال، نزدیکی باعث تغییر PH می‌شوند. در صورتی که PH واژن کمتر از 5/4 باشد BV غیرمحتمل است.

Whiff test:                  پتاس = KOH

در صورت وجود بیش از حد باکتری های بیهوازی (خصوصاً کوکوباسیل گاردنلا) اضافه کردن پتاس 10% به ترشحات واژن باعث آزاد شدن آمین های مشخص (پترسین و کاداورسین) شده و در نتیجه بوی شبیه ماهی متصاعد می شود.

Clue cell : سلول های کلیدی یا clue cell ، سلول های اپی تیال کنده شده دیوارۀ واژن هستند که به وسیله میکروب ها (خصوصاً کوکوباسیل ها) پوشیده می شوند و منظره دانه دار به آنها داده می شود.

درمان واژینوز باکتریال

(این درمان کلی و صرفا جهت اطلاع خوانندگان عزیز می باشد و تاکید می گردد بهترین درمان را از پزشک متخصص مربوط دریافت نمایید)

داروی انتخابی مترونیدازول خوراکی است:

Tab. Metronidazol       mg 500  bid دو بار در روز به مدت 7 روز

Tab. Metronidazol       g 2 ـ در یک دور منفرد (single dose)

درمان در خانم های حامله و یا در انواع مقاوم به مترونیدازول استفاده از کلیندامایسین است:

mg 300 (PO) خوراکی bid به مدت 7 روز

یا  per oral 2% هر شب اپلیکاتور به مدت 7 ـ 5 روز

نیازی به درمان همسر نیست، مگر این که عفونت مکرر وجود داشته باشد.

آمپی سیلین، اریترومایسین، تتراسایکلین، سیپروفلوکسین، تبادین و اسید استیک (سرکه) تأثیر چندانی در درمان B.V ندارند.

در بیماران مبتلا به B.V که کاندید اعمال جراحی یا تشخیصی نظیر میوپی اندومتر، هیستروسکوپی، هیستروسالپنگوگرافی، هیستروسالپنگوگرافی، گذاشتن IUD، هیسیتکتومی و سقط هستند و یا در زنان باردار که سابقه زایمان زودرس دارند باید تحت درمان قرار گیرند.