تب خال تناسلی (هرپس تناسلی)

تب خال تناسلی (هرپس تناسلی)

عامل تب خال دو نوع ویروس به نام های هرپس سیمپلکس تیپ I(HSV₁) و تیپ II(HSV₂) دارد. از این خانواده 4 ویروس دیگر نیز وجود دارد که شامل وارسیلازوتر، هیومن سایتومگال، اپشتین بار و HSV₆ هستند. واژینیت هرپسی یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است و HSV₂ عامل 80 % موارد است.

بیش از نیمی از موارد عفونت اولیه تب خال تناسلی بدون علامت هستند. ویروس هرپس در اثر تماس مستقیم وارد درم و هیپودرم محل شده و از طریق اعصاب ناحیه به گانگلیون مربوطه رفته و در آنجا تا آخر عمر شخص باقی می ماند. در موارد تب خال ژنیتال به گانگلیون ساکرال می‌رود.

علائم و نشانه ها تب خال تناسلی

از نظر بالینی هرپس ژنیتال به سه نوع تقسیم می شود:

1)     عفونت اولیه تب خال تناسلی که آنتی بادی وجود ندارد،

2)     اولیه حمله تب خال تناسلی که آنتی بادی وجود دارد،

3)     عود عفونت تب خال تناسلی (عفونت مجدد با همان نوع ویروس قبلی).

علائم هرپس:

1)     علائم عمومی شامل تب، سردرد، ضعف و بی حالی، درد عضلانی، کمردرد

2)     درد و سوزش موضعی

3)     ضایعات ژنیتال به صورت وزیکول، پوستول یا زخم های اریتماتوسی دردناک روی لابیای کوچک و بزرگ ـ تعداد کمی ضایعات واژن هم دارند.

4)     ترشح واژینال

5)     گرفتاری سرویکس به صورت رزیکول یا بافت نکروتیک همراه با ترشحات موکولی چرکی

6)     آدنوپاتی دردناک ناحیه اینگونیال

7)     ضایعات جلدی خارج از دستگاه ژنیتال در 10% موارد وجود دارد که شایعترین محل آن باسن و پوست روی مفصل ران است.

گرفتاری عصبی شایع بوده و به صورت سردرد، سفتی گردن، ترس از نور است. در اولین حمله هرپس به دلیل اینکه بیمار دارای مقداری آنتی بادی ضدویروسی است، لذا دوره بیماری و شدت علائم کمتر است و معمولاً عوارض خارج دستگاه ژنیتال وجود ندارد.

حملات تب خال ژنیتال (عود آن) در اثر فعال شدن ویروس های نهفته در گانگلیون های عصبی اتفاق می افتد. این فعال شدن تحت تأثیر عواملی نظیر تروما، تغییر در وضعیت سیستم ایمنی (نظیر ابتلا به عفونت های دیگر) و استرس های روحی و روانی ایجاد می گردد.

تشخیص تب خال بالینی بوده ولی در موارد مشکوک می توان از تست Tzanck استفاده کرده در این تست از بستر ضایعه، لام تهیه می شود و بعد از رنگ آمیزی ریز میکروسکوپ نگاه می کنند. مشاهده سلول های غول آسای چندهسته ای است. روش دیگر که دقیق تر است، شناسایی ویروس به کمک کشت ویروس و یا استفاده از تکنیک ELISA است.

درمان تب خال تناسلی

(این درمان کلی و صرفا جهت اطلاع خوانندگان عزیز می باشد و تاکید می گردد بهترین درمان را از پزشک متخصص مربوط دریافت نمایید)

ضد درد برای تسکین درد استفاده می شود. آنتی هیستامین نظیر پرومتازین یا هیدروکسیزین جهت رفع خارش استفاده می شود.

اولین و اساسی ترین خط درمانی هرپس ژنیتال، آسیکلوویر است. هر چه در مراحل اولیه بیماری شروع شود پاسخ به درمان بهتر خواهد بود.

5 بار در روز به مدت 7 تا 10 روز Tab. Acyclovir  200 mg  

یا 400 mg سه بار در روز به مدت 7 ـ 10 روز

در موارد شدید بیماری آمپول آسیکلوویر استفاده می شود.

هر 8 ساعت 1 آمپول 250 mg تزریق می گردد (به مدت 7ـ5 روز)

در موارد مقاوم به اسیکلوویر می توان از قرص فام سیکلوویر 250 mg سه بار در روز به مدت 10 ـ 7 روز درمان نمود.