سرطان ولو

سرطان ولو

90 درصد سرطان های اولیه‌ی ولو، از نوع کارسینوم سلول های سنگفرشی است. در حالی که ملانوم ها، آدنوکارسینوم های سلول بازال و سارکوم ها در رده های بعدی قرار دارند و شیوع آنها نیز کم است.

ایتولوژی (علت)

ایتولوژی سرطان ولو زیاد شناخته شده نیست. اما عفونت با پاپیلوما ویروس انسانی (HPV)، سرطان داخل اپی تلیالی ولو (VIN) و مصرف سیگار، لیکن اسکلروزیس را در ایجاد آن دخیل دانسته اند.

(Vulvar Intraepithelial Neoplazia) VIN

این ضایعات ولو یک بی نظمی سلولی در سلول های اپی تلیال ولو است که بر حسب عمق لایه های درگیر و شدت تغییرات سلولی به سه گروه VIN_I،VIN_II و VIN_IIIتقسیم می‌شود.این ضایعات در واقع همان کارسینوم Insita می باشد که اکثراً در ایجاد آن تیپ های 16، 18 و 31 HPV دخالت دارد.

شیوع سنی VIN 40 تا 50 سالگی بوده و ظرف چند سال به کارسینوم مهاجم تبدیل می شوند. ریسک فاکتورهای تبدیل  مهاجم تبدیل می شوند. ریسک فاکتورهای تبدیل VIN به کارسینوم مهاجم عبارتند از: ضعف سیستم ایمنی، دخانیات، آلودگی HPV  شرکای جنسی متعدد، سن.

سرطان سلول سنگفرشی (اسکوادوس) ولو عمدتاً یک بیماری دوران یائسگی است و سن متوسط بیماران هنگام تشخیص 65 سال است. با وجود این 15% بیماران قبل از 40 سالگی به آن مبتلا می شوند. حدود 27% از بیماران مبتلا به سرطان ولو به یک سرطان اولیه‌ی دیگر مبتلا می شوند. اکثر موارد این سرطان ها با سیگار (مثل سرطان ریه، حفره‌ی دهان و حلق، مری، حفره‌ی بینی و حنجره) یا در ارتباط با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (مثل سرطان سرویکس، واژن و مقعد) می باشد.

علائم

اکثر بیماران در هنگام تشخیص بدون علامت هستند. در صورت وجود شایع ترین علائم عبارتند از خارش، وجود یک توده در ولو است. سایر علائم که شیوع کمتری دارند عبارتند از ضایعات خونریزی دهنده یا زخمی، ترشح، درد و یا دیزوری (درد در مواقع ادرار کردن) است. گاهی ممکن است یک توده‌ی بزرگ در ناحیه‌ی کشاله‌ی ران شکایت اولیه باشد، که این حالت در مواردی است که سرطان ولو به غدد لنفاوی این ناحیه متاستاز (دست اندازی) داده است.

معمولاً سرطان ولو، ظاهری برجسته، گوشتی، زخمی، سفید یا زگیلی شکل دارند. این ضایعه ممکن است گاهی پیگمانته (قهوه ای پررنگ) یا قرمز یا سفید بوده و در لمس دردناک یا بدون درد باشد.

بنابراین از هر ضایعه ای در ولو باید بپوپی به عمل آورد.اکثر کارسینوم های سلول سنگفرشی ولو روی لابیاماژور و لابیامینور (60%) ایجاد می شوند. ولی کلیتوریس در 15% موارد و پرنیه در 10% موارد نیز ممکن است وجود داشته باشد. در 10% موارد ضایعات آن قدر گسترده اند که منشأ اولیه را نمی توان معین کرد. غدد لنفاوی کشاله‌ی ران را باید به دقت مورد ارزیابی قرار داد و یک معاینه‌ی کامل لگنی انجام داد. به خاطر همراهی با سرطان سرویکس پاپ اسمیر انجام شود، تا وجود سرطان سرویکس رد شود.

تشخیص

تشخیص با بیوپسی است. اگر قطر ضایعه فقط در حدود یک سانتی متر باشد هنگام بیوپسی، ضایعه به طور کامل خارج می شود. در هنگام بیوپسیباید مقدار کافی از درم را به منظور بررسی تهاجم میکروسکوپی برداشت.

راه های انتشار سرطان ولو:

1)     گسترش مستقیم : در این صورت به ساختمان های مجاور نظیر واژن،پیشابراه و مقعد انتشار می یابد.

2)     حرکت از طریق سیستم لنفاوی که به غدد لنفاوی اینگونیال و فمورال می رسد.

3)     انتشار از طریق خون که به ریه ها، کبد و استخوان می رسد.

متاستازهای (دست اندازی های) لنفاوی ممکن است در اوایل بیماری رخ دهند. سرطان از غدد لنفاوی اینگونیال، فمورال به غدد لنفاوی لگن به خصوص غدد لنفاوی ایلیاک خارجی کشیده می شود.

پیش آگهی   Prognozin

تنها عامل مؤثر و بسیار مهم در تعیین پیش آگهی وضعیت غدد لنفاوی است. میزان طول عمر 5 ساله بیمارانی که غدد لنفاوی آنها درگیر نشده است معمولاً بیش از 90% است. در مقابل آنها که غدد لنفاوی مثبت دارند (یعنی درگیر شده باشد) حدود 50% است. در ضمن تعداد غدد لنفاوی مثبت عامل مهمی در پیش آگهی محسوب می شود.

مرحله بندی FIGO در مورد سرطان ولو

توجه: مرحله بندی سرطان ولو بر اساس جراحی صورت می گیرد.

Stage 0                کارسینوم insitu (کارسینوم داخل اپی تلیاسی)

Stage I                تومور به ولو یا پرنیه محدود است. کوچکتر یا مساوی 2 سانتیمتر است. غدد لنفاوی منفی

Stage II               تومور به ولو یا پرنیه محدود است و بزرگتر از 2 سانتیمتر است. غدد لنفاوی منفی

Stage III             تومور با هر اندازه ای، انتشار مستقیم به پیشابراه تحتانی، واژن یا مقعد، گرفتاری یک طرفه غدد لنفاوی

Stage III_A           تهاجم به هر یک از نواحی قسمت پروگسیمال پیشابراه، مخاط مثانه، مخاط رکتوم، استخوان لگن و گرفتاری غدد لنفاوی دو طرف

Stage III_B            هر نوع متاستاز دوردست از جمله غدد لنفاوی لگن

درمان          Treatment

(این درمان کلی و صرفا جهت اطلاع خوانندگان عزیز می باشد و تاکید می گردد بهترین درمان را از پزشک متخصص مربوط دریافت نمایید)

قبل از اقدام به درمان، تمام بیماران باید مورد کولپوسکوپی سرویکس، واژن و ولو قرار بگیرند، چون ممکن است ضایعات تهاجمی و سرطان در سایر نواحی دستگاه تناسلی تحتانی وجود داشته باشد.

درمان در مرحله اول Stage I : برداشت موضعی ضایعه همراه با برداشتن غدد لنفاوی اینگونیال و نمورال همان طرف

درمان مراحل III و Stage II : علاوه بر ولوکتومی، لنفاونکتومی (برداشتن غدد لنفاوی) فمورال و اینگونیال دو طرف + خارج کردن احشاء لگنی

در مراحل پیشرفته : ولووکتومی (برداشتن کامل ولو)، برداشتن غدد لنفاوی اینگونیال و فمورال، شیمی درمانی، رادیوتراپی