کشت گوش Ear Culture

1- هدف
هدف از تدوين اين دستورالعمل، تشريح روند انجام آزمایش کشت گوش (Ear Culture) می باشد.
2 – دامنه کاربرد

اين دستورالعمل در واحد میکروبشناسی برای انجام آزمایش کشت گوش بر روی نمونه های گوش كاربرد دارد.
3 – مسئولیت اجراء
مسئوليت نظارت بر اجرای صحیح این دستورالعمل بر عهده مسئول کنترل کیفیت و سوپروایزر می باشد.
مسئوليت اجرای صحیح این دستورالعمل بر عهده مسئول واحد میکروبشناسی می باشد.
4 – تعاریف
جهت تشخیص عامل عفونی اوتیت (خارجی یا میانی). برای نمونه برداری از گوش خارجی و برای عفونتهای گوش میانی که معمولا در کانال خارجی گوش قابل ردیابی نیست بجز در موارد آسیب دیدگی پرده صماخ حتما توسط پزشک نمونه برداری می شود. ارگانیسم های عامل عفونت شامل:
S.aureus
S.pyogenes
Pseudomonas aeroginosa
و سایر باسیل های گرم منفی، باکتری های بی هوازی، موراکسلا کاتارالیس، هموفیلوس آنفولانزا و ویروس ها می باشد.
• عنوان آزمایش
کشت گوش
• اصول انجام آزمایش
پس از نمونه گیری سواب حاوی نمونه را به داخل محیط های کشت تلقیح کرده و همچنین بر روی لام نیز گسترش مناسب تهیه کرده. از بردن ترشحات به داخل محیط تایو خودداری کرده زیرا گوش خارجی دارای فلور می باشد.
5- شرایط نمونه :
• حداقل مقدار نمونه :
ندارد
• نوع نمونه :
ترشحات گوش
• شرایط نمونه برداری :
بیمار آنتی بیوتیک مصرف نکرده باشد
• شرایط نگهداری و پایداری:
ندارد
• شرایط رد یا قبول نمونه :
در صورت مصرف آنتی بیوتیک توسط بیمار یا نمونه گیری غیر صحیح
6- مواد ، لوازم و تجهیزات
میکروسکوپ- محیط کشت – لوپ استاندارد – چراغ ازمایشگاه
7-روش انجام آزمایش:
نحوه انجام کشت:
ابتدا نواحی بیرونی گوش بوسیله یک ماده ضد عفونی کننده پاکسازی شود تا آلودگی ناشی از فلور پوست کاهش یابد. ترشحات حاصل از گوش میانی توسط پزشک با کمک Tymanocen Tesis برداشت می شود. ترشحات گوش ب روی محیط های مک کانکی، بلاد آگار و شکلات آگار کشت داده می شود. در مورد عفونت مزمن گوش میانی کشت بی هوازی انجام می شود. در موارد عوامل قارچی بررسی مستقیم ترشحات ارزشی دارد.
1- همیشه هنگام نمونه گیری از دستکش استفاده کنید و دستکش خود را پس از نمونه گیری دور بیاندازید.
2- شرح کامل آنچه روی خواهد داد را بطور کامل برای بیمار توضیح دهید.
3- تجهیزات لازم گرد آوری و آماده گردد و برچسبها نوشته شوند.
4- یک نمونه از ترشح گوش روی سواب استریل گرفته شده و بر روی دو اسلاید شیشه ای منتقل شود. جهت بررسی تعداد گلبولهای سفید و احتمالأ نوع باکتری ایجاد کننده عفونت.
5- یک نمونه دیگر از ترشحات گوش را روی سوآب گرفته و بر روی محیط های بلاد آگار، مک کانکی, شکلات آگار منتقل کرده و در داخل جار شمع دار به مدت 48- 24 ساعت قرار دهید.
•کالیبراسیون
ندارد
8- کنترل کیفیت :
کنترل کیفی تمامی محیط های کشت طبق دستورالعمل کنترل کیفی محیط های کشت انجام می شود.
9- نحوه محاسبه نتایج در روش های کمی :
ندارد
10- محدوده مرجع (Reference Interval) :
فلور نرمال و غیر نرمال گوش
11- محدوده قابل اندازه گیری Reportable Range :
ندارد
12- محدوده هشدار یا مقادیر بحرانی :
مراجعه شود به جدول محدوده هشدار و مقادیر بحرانی

• • ملاحظات ایمنی:
طبق دستور العمل ایمنی و بهداشت
13- ویژگی های آنالیتیک (خصوصیات و کارآیی آزمایش):
این آزمایش جهت تشخیص عفونت های گوش کاربرد دارد

14- محدودیت های انجام آزمایش (منابع بالقوه تغییر پذیری) :
شرایط و نحوه بد نمونه گیری
15- اقدامات بعدی دربرخورد با نتایج غیر طبیعی :
ندارد
16- عوامل مداخله گر :
• تداخلات دارویی :
مصرف آنتی بیوتیک توسط بیمار
17- چگونگی تفسیر نتایج :
در صورت رشد باکتری های پاتوژن آنها را جداکرده و به همراه آنتی بیوگرام گزارش کرده.