بلوغ دیررس و زودرس اختلالات رشد و نمو بلوغی
بلوغ دیررس یا تأخیری:
وقتی که بلوغ دیررسی وجود دارد که تا سن 13 سالگی صفات ثانویه جنسی ایجاد نشده باشد. عدم بروز منارک تا 14 سالگی یا تا 5 سال بعد از شروع بلوغ (بروز صفات جنسی ثانویه) بلوغ متوقف شده نام دارد.
بلوغ زودرس: آغاز بلوغ قبل از سن 7 سالگی در دختران سفیدپوست و یا قبل از سن 6 سالگی در دختران سیاه پوست.
بلوغ زودرس هم جنس: یعنی تغییرات اولیه با جنسیت فنوتیپی (ظاهر) فرد مشترک هستند. که در آن صفات جنسی ثانویه موافق با جنسیت شخص است. در بلوغ دیررس غیرهم جنس، صفات ثانویه مربوط به جنس مخالف ایجاد می شود.
بلوغ زودرس:
بلوغ زودرس یا وابسته به گنادوتروپین است (که تقریباً همیشه منشأ آن مرکزی است) و یا مستقل از گنادوتروپین که منشأ آن محیطی است. علت آن فعال شدن زودرس هیپوتالاموس و
بلوغ زودرس در دختران 20 برابر شایع تر از پسران است. در 90 درصد دختران بلوغ زودرس ایدیوپاتیک است در حالی که در مورد پسران در 10% موارد ایدیوپاتیک می باشد.
ارزیابی بلوغ زودرس به صورت زیر است:
-
اندازه گیری سطوح گنادوتروپین اولین قدم در ارزیابی یک کودک دچار بلوغ زودرس می باشد.
-
عملکرد تیروئید باید مورد ارزیابی قرار بگیرد تا کم کاری تیروئید رد گردد. کم کاری تیروئید می تواند عاملی برای بلوغ زودرس باشد. علت آن احتمالاً افزایش TSH است.
-
سطوح بالای LH می تواند مطرح کننده یک نئوپلاسم تولیدکننده گنادوتروپین باشد.
-
در مواردی که سطوح گنادوتروپین ها FSH) و (LH پایین و یا در حدود بلوغ باشد باید در دخترانی که بلوغ هم جنس دارند (یعنی صفات ثانویه جنسی با کروموزوم جنسی هماهنگ است) غلظت استرادیول باید تعیین شود. در دختران که بلوغ غیرهم جنس دارند، سطوح آندروژن باید اندازه گیری شود.
-
سطوح بالای استرادیول مطرح کننده یک نئوپلاسم ترشح کننده استروژن با منشأ تخمدانی است، یعنی یک تومور بدخیم ترشح کننده استرادیول در تخمدان وجود دارد.
-
سطوح بالای تستوسترون مطرح کننده وجود یک نئوپلاسم ترشح کننده آندروژن در تخمدان یا غده فوق کلیوی می باشد.
-
در ارزیابی فردی با بلوغ زودرس سن استخوانی همیشه باید بررسی شود.
-
چنانچه در سطوح استرادیول با میزان رشد و نمو بلوغی مشاهده شده مطابق باشد ارزیابی سیستم عصبی توسط MRI یا CT لازم است.
دیدگاه خود را درج کنید