آنفلوانزای مرغی :
آنفلوانزاي طيور 2 تا 5 روز پس از ورود ويروس به بدن انسان شروع مي شود. شروع بيماري مثل آنفلوانزاي معمولي است. يعني بيمار تب دارد و سرفه مي كند و بدنش درد مي كند. معمولا سرفه بيمار خلط دار است. علايمي مثل اسهال، تهوع، درد شكم، درد سينه و خون ريزي بيني و لثه هم از علايم بيماري هستند. ولي نشانه پيشرفت و خطرناك شدن بيماري، تنگي نفس بيمار است كه در اثر درگيري بافت ريه با ويروس ايجاد مي شود. اين درگيري ريوي آن قدر پيشرفت مي كند كه معمولا ۱۰ روز بعد از شروع علايم اوليه، بيمار دچار نشانگان زجر تنفسي حاد مي شود. در اثر اين نشانگان آب در ريه ها جمع مي شود. اغلب بيماران در اثر نارسايي تنفسي فوت مي كنند.
آنفلوانزای مرغی (آنفلوآنزای طیور) چيست؟
پرندگان هم مانند انسان و ساير گونه ها در مقابل آنفلوانزا آسيب پذيرند. پانزده نوع مختلف آنفلوانزای مرغی وجود دارد. واگيرترين انواع آن، که معمولا در پرندگان مهلک است، هستند. ويروسی که هم اکنون باعث نگرانی شده است نوع کشنده H5N1 است. حتی در داخل گونه نيز نمونه های متنوعی ديده می شود و در کشورهای مختلفی که شاهد شيوع اين بيماری بوده اند نيز گونه ها، کمی از يکديگر متفاوتند. پرندگان وحشی مهاجر، به ويژه مرغابی، ناقلان طبيعی اين ويروس ها هستند اما خود به ندرت دچار عفونت و بيماری می شوند. پرندگان اهلی به خصوص در مقابل اين اپيدمی آسيب پذيرند. به همين دليل است که کشف گونه H5N1 در پرندگان در ترکيه و رومانی مايه نگرانی شده است. در پاکستان مواردی از ويروس H7 آنفلوانزای مرغی در طيور کشف شده است اما هيچيک از اين گونه ها به انسان سرايت نکرده است.
آيا می توان مانع ورود آنفلوانزای مرغی به يک کشور شد؟
درپی کشف ويروس H5N1 در ترکيه و رومانی و اکنون در روسيه و چين، بيم آن می رود که اين ويروس در سراسر اروپا منتشر شود. از آنجا که اين ويروس توسط پرندگان مهاجر منتقل می شود هيچ راهی برای جلوگيری از ورود آن وجود ندارد. اما اين به آن معنی نيست که ويروس لزوما به پرندگان اهلی منتقل خواهد شد. کارشناسان می گويند کنترل صحيح طيور – از جمله جلوگيری از نشستن پرندگان وحشی در محل های نگهداری مرغ – بايد مانع چنين انتقالی شود.
انسان ها چگونه آنفلوانزای مرغی می گيرند ؟
تا زمانی که نخستين موارد آنفلوانزای مرغی در سال 1997 در هنگ کنگ در انسان مشاهده نشده بود، تصور می شد اين بيماری مختص پرندگان است. انسان از طريق تماس نزديک با پرندگان زنده و بيمار، مبتلا می شود. پرنده ويروس را از طريق فضولات دفع می کند. مدفوع خشک شده و پودر می شود. سپس از طريق استنشاق به بدن انسان راه می يابد. علائم آن شبيه ساير انواع آنفلوانزا است: تب، کسالت، گلو درد و سرفه. در مواردی ورم ملتحمه چشم نيز به انسان عارض می شود. دانشمندانی که سرگرم مطالعه موردی از اين بيماری در ويتنام هستند دريافتند که ويروس می تواند کليه بخش های بدن، و نه تنها ريه ها را، عفونی کند و اين موضوع محققان را نگران کرده است. اين بدان معنی است که بسياری از بيماری ها و حتی مرگ و ميرهايی که تصور می شد علل ديگری دارد ممکن است ناشی از ويروس آنفلوانزای مرغی بوده باشد. نرخ تلفات در ميان بيماران آنفلوانزای مرغی بالاست. در مقايسه، بيماری سارس (يک نوع بيماری حاد دستگاه تنفسی) از زمان نخستين بروز آن در سال 2002 تقريبا 8400 نفر را آلوده کرده اما باعث مرگ در حدود 800 نفر شده است.
آيا آنفلوانزای مرغی از انسان به انسان منتقل می شود؟
نشانه ها حاکيست که بله امکان سرايت آن از انسان به انسان وجود دارد، با اين حال حداقل تاکنون در شکل جهش يافته که بيم آن می رفت و می تواند باعث يک اپيدمی گسترده شود ميان انسان ها منتقل نشده است. در يک مورد در تايلند، نشانه های انتقال احتمالی ويروس از يک دختر بيمار به مادرش که او نيز درگذشت، به چشم می خورد. عمه اين دختر که او نيز آلوده شده بود شفا يافت. جان آکسفورد، متخصص ويروس شناسی در بريتانيا گفت اين موارد نشان می دهد که ويروس اصلی H5N1 می تواند از انسان به انسان سرايت کند و پيش بينی کرد که خوشه های مشابه کوچک بيماری (ماننده خانواده تايلندی) بار ديگر مشاهده شود. موارد مشکوک ديگری از انتقال اين ويروس ميان انسان ها در تايلند و هنگ کنگ مشاهده شده است. کارشناسان نگرانند که چنين حالتی پيش آيد. اما در مورد مربوط به تايلند، ويروس تنها به بستگان نزديک منتقل شد و بيش از آن گسترش نيافت. به علاوه اين ويروس هنوز با نوع انسانی آن ترکيب نشده است. اما اين احتمالی شديدا نگران کننده است. کارشناسان معتقدند که اگر يک شخص به هر دو نوع آلوده شود، ويروس H5N1 می تواند به مبادله ژن با ويروس انسانی بپردازد. به گفته آنها موارد آلودگی مضاعف به هر دو نوع ويروس هرچه بيشتر باشد، احتمال خلق يک ويروس تازه و انتقال آن از انسان به انسان بيشتر می شود. تحقيقات ديگری که نشان داده است ويروس عامل اپيدمی گسترده سال 1918 يک ويروس آنفلوانزای مرغی بود، نيز مايه نگرانی شده است. هرگاه ويروس توانايی انتقال راحت ميان انسان ها را به دست آورد، نتيجه آن می تواند فاجعه بار باشد. در آن صورت کارشناسان مرگ دو ميليون تا 50 ميليون نفر را در سراسر جهان پيش بينی می کنند.
آیا واکسنی برای آنفلوآنزای مرغی وجود دارد؟
هنوز واکسنی صد در صد موثر وجود ندارد، اما نمونه های آزمايشی که از انسان در برابر ویروس محافظت می کنند در مرحله توليد است. اما داروهای ضدويروسی، مانند تاميفلو که هم اکنون در دسترس قرار دارد و کشورهايی مانند بريتانيا در حال ذخيره آن هستند، ممکن است به تخفيف علائم بيماری کمک کند و خطر گسترش بيماری را کاهش دهد با اين حال خبری داير بر اين که يک بيمار ويتنامی در برابر تاميفلو مقاومت نسبی حاصل کرده است باعث نگرانی شده است. دانشمندان می گويند شايد ذخيره کردن ساير داروهای متعلق به همان خانواده مانند Relenza اقدامی عاقلانه باشد . .
آیا انسان با خوردن گوشت مرغ به آنفلوآنزای مرغی مبتلا می شود ؟
خیر. کارشناسان می گويند که ويروس آنفلوانزای مرغی توسط خوراکی ها منتقل نمی شود بنابراين خوردن گوشت مرغ خطری ندارد. تنها کسانی که در کشتار و آماده سازی گوشت مرغ دست دارند با خطر ابتلا مواجهند. با اين حال سازمان بهداشت جهانی برای محکم کاری توصيه می کند گوشت با دمای حداقل 70 درجه سانتيگراد پخته شود. تخم مرغ نيز بايد کاملا پخته شود.
آزمایشگاه پاتوبیولوژی سپند
دیدگاه خود را درج کنید