آزمایش D-Dimer

آزمایش D-Dimer
عنوان :
آزمایش D-Dimer
موارد كاربرد تست:
براي تشخيص DIC (Disseminated intravascular coaguluim لخته منتشر داخل عروقي )
آمبولي ريوي (Pulmonarg embolism:PE) و DVT (Deep vein thrombosis) ترومبوز وريدهاي عمقي ساق پا
اساس روش آزمایش D-Dimer :
D-Dimer محصول نهایی تخریب فیبرین غیر محلول (لخته فیبرینی) بوسیله پلاسمین است که به روش ایمینومتریک و با مکانیسم زیر اندازه گیری می شود:
Ab اختصاصي کاپ های مورد استفاده در این روش را مفروش کرده و به D-Dimer موجود در پلاسما متصل می شودبا اضافه نمودن محلول کونژوگه که حاوی Ab بر علیهD-Dimer موجود در پلاسما می باشد کمپلکس ساندویچ تشکیل شده و نتیجه واکنش توسط دستگاه Nycocard به صورت کمی گزارش می شود
نمونه مورد نياز در بخش نمونه گيري:
خون وريدي بيمار كه در لوله حاوي ضد انعقاد سيترات با غلظت 3.2% گرفته شده باشد (9حجم خون به 1حجم سیترات ( .نمونه باید در عرض 6ساعت وترجیحابلافاصله پس از نمونه گیری سانتریفوژ شود.
نمونه مورد نياز در بخش فني:
پلاسماي سیتراته
مقدار:
پلاسماي حاصل از3سی سی خون سيترات
حداقل مقدار: 500
تا 1000 لاندا پلاسما
ظرف:
مشابه لوله PT – كه پس از سانتريفوژ به مدت 15 دقيقه در دور 2500g ، پلاسماي آن جدا مي شود.
معيار غير قابل قبول بودن نمونه:
نمونه لخته و هموليز بودن نمونه
مواد و وسايل مصرفي :
کیت vidas
پروسه انجام آزمایش D-Dimer :
200 لاندا پلاسمای سانتریفیوژ شده را در چاهک یک استریپ ریخته در جایگاه دستگاه می گذاریم .
كنترل كيفيت انجام آزمايش: استفاده از كنترل موجود در كيت و مقدار خوانده شده كنترل بايد در محدوده بر چسب ویال ان باشد
مشخصات کاربری:
دقت:
در مقادیر زیر mg/l 15میزان CV %15≥ ودر مقادیر بالاتر از mg/l 15میزان Cv>15% است
صحت:
حساسیت:
کمترین مقداری که کیت اندازه گیری می کند 0.1mg/l است
اختصاصی بودن:
آنتی بادی مونو کلونال به کار رفته در این تست برای انتی ژن های D-dimer اختصاصی است و فیبرینوزن وفیبرین پلاسما با ان تداخل ندارد
محدوده مرجع:
0-500
محدوده قابل گزارش :
مطابق با خوانش دستگاه
محدوده هشدار:
–
چگونگي تفسير نتايج  آزمایش D-Dimer :
با توجه به روش انجام تست اطمینان از كنترل كيفي تست ومطابقت با ساير تستها و علائم باليني بيمار اما مقادير برابر يا بالاتر از500mg/l پاتولوژیك است و نشانه فيبرينوليز مداوم بوده وDVT نمايانگرآمبولي ريه يا DIC است
اقدام بعدي در برخورد نتايج غير طبيعي آزمایش D-Dimer:
(تكرار آزمايش – انجام آزمايش تاييدي و تكميلي- اطلاع سريع به پزشك معالج):با توجه به ساير جوابهاي انعقادي و گرفتن شرح حال از بيماردر مواردي كه نياز است از نمونه اي كه در اختيار داريم مجددا تست را تكرار مي كنيم
مداخله گرها و واكنش هاي تداخلي  آزمایش D-Dimer :
درجه حرارت در نتيجه آزمايش تاثير دارد در حرارت بالا نتايج به صورت كاذب بالا ودر حرارت پائين برعكس است . براي رسيدن به نتايج صحيح معرف ها و نمونه ها بايد به حرارت 20 تا 25 برسند .
نمونه هاي حاوي پلاكت ؤسطح ليپيد بالا و ويسكوزيته بالا ممكن است مقادير بالاتر كاذب بدهد بنابر اين نمونه به صورت استريل فيلتر يا مجددا سانتريفوژ شود
مقادیر بالای بیلی روبین و هموگلوبین تاثیری در نتیجه ازمایش ندارد
ضد انعقاد غیر از سیترات در نتیجه ازمایش تاثیر دارد
نكات ايمني آزمایش D-Dimer :
استفاده از دستکش جهت جلوگيري از تماس با نمونه (كليه نمونه هاي خوني ، آلوده به HIV و هپاتيت در نظر گرفته مي شوند.)
معرفها شامل ماده نگهدارنده سدیم ازاید <0.1%)) می باشند که سمی است و باید از تماس با چشم و پوست خودداری شود
نمونه کنترل مثبت موجود در کیت از پروتﺌین خونی است که از لحاظ HBV -HIV-HCV ازمایش شده است ومنفی می باشدولی مراقبتهای لازم باید انجام شود
منابع:
بروشور كيت D-Dimer
Henrys clinical diagnosis & management by laboratory method 2007